فیلم سینمایی شانگ-چی (Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings) جدیدترین محصول سینمایی استودیو مارول است که طرفداران را با خود به سمت شرق آسیا میبرد و داستان یگانه قهرمانش را روایت میکند. شخصیت «شانگ-چی» یک کونگفوکار قهار است که حال میبایست با گذشتهای که گمان میکرد از آن گذر کرده، روبهرو شود.
وقتی لوکیشن اصلی آثار ابرقهرمانی تغییر میکند، بهطبع موقعیتی هم برای درخشش موسیقی متن آنها ایجاد میشود. برای مثال، میتوانیم فیلم پلنگ سیاه (Black Panther) را به یاد بیاوریم که در آن «لودویگ گورانسون» به زیبایی توانست مضامینی که در موسیقی آثار ابرقهرمانی بود را با عناصر موسیقی قارهی آفریقا پیوند دهد و اثری متناسب با پادشاه واکاندا خلق کند.
«جول پی. وست» در مقام آهنگساز فیلم اختصاصی شانگ-چی در موقعیتی شبیه به گورانسون قرار میگیرد. با این تفاوت که اینبار وظیفهی آهنگسازی برای یک اثر تماماً شرقی را بر دوش خود دارد. این مسئله به این معناست که باید انتظار سازها و نواهای شرق آسیا را داشته باشیم.
موسیقیهای فیلم شانگ-چی در جایگاه کیفی متوسط و حتی خوبی قرار میگیرند. صد البته که این آلبوم موسیقی قابل قیاس با فیلمی همچون پلنگ سیاه نیست، اما بهتر از خیلی آثار دیگرِ استودیو مارول با مفهوم کلی فیلمِ خودش در تعامل است. با تمام این مسائل، این آلبوم برای یک عدهی خاص ارزش بسیار بالاتری دارد؛ آنهایی که هم طرفدار آثار مارول باشند و هم به موسیقیهای جهان شرق علاقه نشان دهند.