«آلن مور» از برجسته‌‌ترین چهره‌های صنعت کمیک می‌باشد که با خلق عناوینی ماندگار این عرصه را دستخوش تغییر کرده است. با این وجود، وی مدت نسبتاً زیادی می‌شود که از این هنر خداحافظی کرده و قصد بازگشت به دنیایی که جزئی از فرمانروایان آن است را ندارد. مور به تازگی علت این امر را توضیح داده و سخنان دیگری نیز بر زبان آورده که شنیدن‌شان خالی از لطف نیست؛ سخنانی از جمله دلیل مخالفتش با فیلم‌های ابرقهرمانیِ عصر حاضر و آینده‌ی دنیای کمیک!
مور برای مصاحبه پیرامون پروژه‌ی بعدی‌اش یا همان فیلم سینمایی The Show حاضر بود که خود نویسنده‌ی فیلمنامه‌ی آن و از بازیگرانش می‌باشد. هنگامی که بحث به دنیای کمیک کشیده شد، او اعلام کرد که دلیل پیوستنش به این صنعت، عامه‌پسندانه بودن آن است. به نقل از وی، این مدیوم برای سرگرم کردن مردم طبقه‌ی کارگر، علی‌الخصوص کودکان به‌وجود آمده بود، اما حالا به صنعتی بدل شده که قصد سرگرم کردن طبقه‌ی متوسط را دارد. یکی دیگر از مشکلات مور با کمیک‌ها، درجه‌بندی سنی آن‌ها است. به عقیده‌ی مور، طرفداران کمیک‌ها امروزه نه کودکان، بلکه بزرگسالان می‌باشند. هرچند وی اعتراف می‌کند بخش زیادی از این مسئله به عناوین خود او مرتبط است که منجر شدند صنعت کمیک نگاهی ویژه به آثار بزرگسالانه بیاندازد.
طوری که صنعت کمیک تغییر کرده، رمان‌های گرافیکی امروزی، کاملاً برای مردمِ طبقه‌ی متوسط فراهم شدن. من با مردم طبقه‌ی متوسط مشکلی ندارم، ولی قرار نبود کمیک‌ها برای اون‌ها ساخته بشن. کمیک قرار بود مدیومی باشه برای کسایی که پول زیادی توی جیب‌شون ندارن.
مور ادامه داد که یکی دیگر از دلایل دوری‌اش نسبت به این فرمت آن است که بیشتر مردم هنگامی که سخن از کمیک به میان می‌آید، به یاد فیلم‌های ابرقهرمانی می‌افتند. او عنوان کرد:
من حتی یه فیلم ابرقهرمانی هم از زمان اولین فیلم «بتمن» به کارگردانی «تیم برتون» ندیدم. اون‌ها (فیلم‌های ابرقهرمانی) سینما و تا حدودی فرهنگ رو مسموم کردن. چند سال پیش من گفته بودم که این یه نشانه‌ی خطرناکه که هزاران آدم بالغ برای دیدن شخصیت‌هایی صف می‌کشن که ۵۰ سال پیش برای سرگرم کردن بچه‌های ۱۲ ساله خلق شدن. عده‌ی زیادی برای فرار از پیچیدگی‌های دنیای مدرن و رجوع کردن به نوستالژی و حس خوبِ کودکی به این فیلم‌ها پناه می‌برن. این موضوع خطرناکه، به مردم اجازه‌ی بالغ شدن رو نمی‌ده.
آلن مور همچنین معتقد است که ارتباطی میان محبوبیت روز افزون فیلم‌های ابرقهرمانی و رخدادهای سیاسی وجود دارد.
شاید این مسئله کاملاً تصادفی باشه، ولی در سال ۲۰۱۶ که مردم آمریکا به ترامپ رای دادن و انگلستان از اتحادیه‌ی اروپا جدا شد، ۶ عدد از ۱۲ فیلم پرفروش سال ابرقهرمانی بودن. نه اینکه بخوام بگم هرکدوم از این موضوعات باعث رخ دادن دیگری شدن، بلکه می‌خوام بگم که به‌نظرم هر دوی این‌ها یه چیز رو نشون می‌دن. و اون انکار حقیقت و عطشی برای راه‌حل‌های ساده و هیجان‌انگیزه.
هنگامی که از وی پرسیده شد آیا علاقه‌ای به تماشای فیلم‌های ابرقهرمانیِ مدرن دارد یا خیر، پاسخ داد:
اوه خدای من، نه من هیچ‌کدوم‌شون رو نمی‌بینم. تموم این کاراکترها از خالقین اصلی‌شون دزدیده شدن، یک صف طولانی از روح آفرینندگان‌شون پشت سرشون ایستاده. مثلاً در رابطه با فیلم‌های مارول، [روحِ] «جک کربی». هیچ علاقه‌ای به ابرقهرمان‌ها ندارم. اون‌ها اواخر دهه‌ی ۳۰ برای بچه‌ها خلق شدن و به عنوان سرگرمی کودکان واقعاً هم عالی‌ان. اما اگه بخوای اون‌ها رو برای بزرگسال‌ها به تصویر بکشین به‌نظرم مضحک به‌نظر میاد.
مور همچنین در رابطه با وضعیت فعلی صنعت کمیک در اوضاع قرنطینه نیز سخن گفت:
من شک دارم که کمپانی‌های بزرگ به هیچ شکلی از قرنطینه جون سالم به‌در ببرن. جریان اصلی صنعت کمیک حدود ۸۰ ساله که پابرجاست و همین حالا هم یه عالمه مشکل تهدیدش می‌کنن. قبل از کرونا هم آنچنان وضع خوبی نداشت. اکثر صنایع سرگرمیِ ما به‌شدت جو سنگینی دارن. تمام این کمپانی‌ها و شرکت‌های بزرگ تجاری، آنچنان پول دارن که می‌تونن پشت سر هم آثار پرخرجِ غول‌آسایی خلق کنن و بازار رو به‌دست بگیرن. من می‌تونم ببینم که این اوضاع داره تغییر می‌کنه و احتمالاً این چیز خوبیه.
مور اما در رابطه با ناشرین مستقل و تازه‌تر نگاهی متفاوت دارد.
هنوز برای پیش‌بینی‌های مثبت زوده، اما می‌شه امیدوار بود که با این اوضاع، کمپانی‌های بزرگ نتونن خیلی کاری رو از پیش ببرن، در حالی که شرکت‌های کوچک‌تر تا حدودی بیشتر با این اوضاع آشنایی دارن. الان ممکنه فرصت مناسبی برای صداهای رادیکال و تازه‌نفس باشه که بتونن در غیبت کمپانی‌های بزرگ‌تر خودی نشون بدن.
همان‌طور که گفته شد، فیلم The Show به کارگردانی «میچ جنکینز» و نویسندگی آلن مور، پروژه‌ی بعدی مور خواهد بود. این فیلم در همان دنیایی اتفاق خواهد افتاد که چند فیلم کوتاه از مور میان آن جریان دارند. همچنین به‌نظر می‌رسد که این نویسنده‌ی برنده‌ی آیزنر، تاکنون برای ۳ الی ۵ فصل اقتباس سریالی از این فیلم برنامه‌ریزی کرده است. این فیلم ماه جاری اکران خود را تجربه خواهد کرد.
