کمیک سندمن: ارباب رویاها – شماره یازدهم

نیل گیمن یکی از بهترین نویسندگان ادبی معاصر در ژانر فانتزی است و همواره دو رمان معروف او یعنی «کورالاین» و «کتاب گورستان» به عنوان بهترین‌ آثار قرن بیست و یکم در ژانر خود یاد می‌شوند؛ اما موفقیت‌های گیمن در ژانر فانتزی فقط محدود به کتاب نیست. این نویسنده‌ی صاحب نام، همگام با هجوم نویسندگان بریتانیایی به صنعت کمیک آمریکا، به لطف کارن برگر (از ویراستاران انتشارات دی سی) توانست اثری گمنام به نام «سندمن: ارباب رویاها» را به رشته‌ی تحریر درآورد و کمیکی که حتی امیدی به پایان یافتن فصل اول آن نبود را به موفق‌ترین مجموعه‌ی بلندِ تمام دوران کمیک تبدیل کند. مجموعه‌ای که تا به امروز ۱۹ جایزه‌ی آیزنر و ۶ جایزه‌ی هاروی (Harvey Award) دریافت کرده است و همچنین برای اولین بار در صنعت کمیک، برنده‌ی جایزه‌ی جهانی فانتزی-رمان در بخش بهترین داستان کوتاه شده است.

در سال ۱۹۸۹، انتشارات دی سی تصمیم گرفت تا شخصیت‌های کلاسیک خود را در مجموعه‌های بزرگسالانه‌ی جدید احیا کند و در این بین شخصیت «وزلی دادز» ملقب به سندمن نیز حضور داشت. انتشارات دی سی به‌واسطه‌ی کارن برگر، نیل گیمن را برای احیای این شخصیت در یک مجموعه‌ی بزرگسالانه انتخاب کرد؛ اما نیل گیمن، به‌جای بازگشت وزلی دادز، تصمیم گرفت به سراغ شخصیت‌های فولکلور اروپایی برود و ارباب رویاها را از دل این افسانه‌های سنتی بیرون بکشد و او را برای دوران مدرن، بازآفرینی کند. انتشار سری جدید سندمن تحت نام «ارباب رویاها»، طیف وسیعی از واکنش‌ها را در پی داشت و خلق یک شخصیت کاملاً جدید و بیرون آمده از دل داستان‌های فولکلور به دل بسیاری از مخاطبان نشست و سبب ادامه یافتن سری توسط گیمن و تیم طراحانِ همراهش شد.

البته کار نیل گیمن از بازآفرینی یک شخصیت فراتر رفت و در سری ۷۵ قسمتی او (و عناوین فرعی مرتبط با آن)، مخاطبان شاهد یک اسطوره‌سازی کاملاً جدید و جهانی پویا بودند که به مرور در دنیای کیهانی دی سی نیز تثبیت شد. خلق خانواده‌ی بی‌پایان‌ها (The Endless) که در رأس آن‌ها شاهزاده‌ی رویاها (مورفیوس) حضور دارد در کنار همزادهایش موسوم به سرنوشت، مرگ، ویران، هوس، یأس، و جنون، تعریف جدیدی از اساطیر را وارد داستان‌های فانتزی کرد. با این همه تعریف، در آخر می‌توان گفت اگر می‌خواهید شکسپیر و هملت دنیای کمیک را بشناسید باید قلمِ نیل گیمن و مجموعه‌ی سندمن او را دنبال کنید.

لازم نیست اتفاقی رخ بدهد تا چیزی حقیقی شکل بگیرد. قصه‌ها و رویاها سایه‌هایی از حقیقت‌اند که همواره دوام می‌آورند، زمانی که حقایق چیزی جز خاک و خاکستر نیستند و فراموش می‌شوند.

– مورفیوس