«دنیس اونیل» از مهمترین نویسندگان داستانهای «بتمن» در تاریخ این شخصیت میباشد. اگر بخواهیم یکی از آخرین داستانهایی که این نویسندهی فقید در دوران حیاتش موفق به نگارش آن شد را نام ببریم، ناگزیر باید به داستانکی میان هزارمین شماره از مجموعهی «کمیکهای کارآگاهی» اشاره نماییم که در واقع، دنبالهای بر داستان پیشین او یعنی There Is No Hope In Crime Alley محسوب میشود.
«بازگشت به کوچهی خلاف» داستانی است در باب خشونت؛ خشونتی که سرچشمهای عظیم دارد و بهسختی میتوان آن را ترک کرد. در این داستان، شخصیتی به نام «لزلی تامپکینز» را نظاره میکنیم که تمایل دارد بتمن را از مشکلی که سببِ بهکار گرفتن این حجم از خشونت توسط او شده است، آگاه سازد و اعمالی که بتمن تحت عدالت و قانون از آنها اسم میبرد را زیرسوال ببرد.
با مرگ دنیس اونیل در سال جاری و فرا رسیدن «روز بتمن»، همینطور انتشار مقالهی بتمن و روانشناسی، تصمیم گرفتهایم تا داستانکی را منتشر سازیم که ادای احترامی به هر سهی این موارد است و به همان میزان، درک اونیل از بتمن، اهمیت وجود این کاراکتر، و فشار روانیای که مسبب اعمال او هستند را به مخاطب نشان میدهد.